Η NASA ρίχνει «φως» στα σκοτεινά μυστικά του διαστήματος [εικόνες]

Χθες το πρωΐ εκτοξεύθηκε ένας μικρός πύραυλος, ο οποίος μεταφέρει τον τελευταίο επιστημονικό δορυφόρο της NASA, προκειμένου να καταγράψει τις κινήσεις του διαστήματος και των ουράνιων σωμάτων.
Το πυρηνικό φασματοσκοπικό τηλεσκόπιο Array (Nuclear Spectroscopic Telescope Array – NuSTAR) θα είναι το πρώτο τηλεσκόπιο αφιερωμένο στην παρατήρηση ακτίνων Χ υψηλής ενέργειας. Θα σαρώσει τους ουρανούς ψάχνοντας για ενεργειακά γεγονότα και εστιάζοντας ιδιαίτερα στις μαύρες τρύπες και τη διανομή τους στο σύμπαν.
Επειδή οι υψηλής ενέργειας ακτίνες Χ, μπορούν να διαπεράσουν το αέριο και τη σκόνη που κρύβουν συνήθως τον ορίζοντα μιας μαύρης τρύπας, το NuStar θα παρέχει την πρώτη λεπτομερή εικόνα αυτών των εξωτικών αντικειμένων.
Το NuStar θα επιτρέψει στους αστρονόμους να παρατηρήσουν τις άγνωστες μέχρι σήμερα, περιοχές στο κέντρο μίας μαύρης τρύπας και να καταλάβουν πώς συμβαίνουν οι περίεργες διαδικασίες που παρατηρούνται.
Παρόλο που παλιά πίστευαν οτι είναι σπάνιο φαινόμενο, οι μαύρες τρύπες έχουν βρεθεί στο κέντρο της σχεδόν κάθε γαλαξία του σύμπαντος συμπεριλαμβανομέου και του δικού μας.
Όταν ένα υλικό πέφτει σε μια μαύρη τρύπα, θερμαίνεται, ακτινοβολεί ενέργεια, και μερικές φορές εμφανίζει τεράστιους πίδακες αερίων και σκόνης.
Οι προηγούμενες απόπειρες της NASA να εξερευνήσει τις μαύρες τρύπες, είχαν ως αποτέλεσμα θολές εικόνες και συγκεχυμένες πληροφορίες, όμως με την αποστολή αυτή, οι επιστήμονες θα μπορέσουν να έχουν μία καλύτερη άποψη και να συγκεντρώσουν περισσότερες πληροφορίες για τα μυστηριώδη αυτά φαινόμενα«
«Θα μας επιτρέψει να μελετήσουμε την εξαιρετική φυσική που συμβαίνει κοντά στις μαύρες τρύπες, όπου ο χωροχρόνος διαστρεβλώνεται και σωματίδια κινούνται με την ταχύτητα του φωτός», δήλωσε σε συνέντευξη τύπου στις 11 Ιουνίου η αστρονόμος Φιόνα Χάρισον από το Καλτετς, μία απο τους κύριους ερευνητές της αποστολής.
Το NuStar θα εξετάσει επίσης κι άλλα ακραία φαινόμενα, όπως η έκρηξη σουπερνόβα, που συμβαίνει όταν ένα τεράστιο άστρο πεθαίνει και προκαλεί μια δραματική έκρηξη που σκορπίζει τα στοιχεία του σε ολόκληρο τον γαλαξία.
Έχουν προηγηθεί ήδη άλλα εννιά εξερευνητικά προγράμματα, από τα οποία είναι οι εκπληκτικές φωτογραφίες που ακολουθούν.
1.Μαύρη τρύπα
Φωτογραφία μάυρης τρύπας, στο κέντρο του Γαλαξία μας, κρυμμένη μέσα σε ένα σύννεφο σκόνης 


                                    Βόρειο ΣέλαςΕντυπωσιακή διαστημική καταγραφή του γνωστού φαινομένου των Πόλων                                      Ήλιος
Μελέτη των τρισδιάστατων μαγνητικών δομών που προκύπτουν από την επιφάνεια του ηλιακού στρώματος                                        

 ΚηφέαςΑποστολή για την απεικόνιση των διαστρικών νεφών,  όπως αυτό το σκοτεινό σφαιρίδιο στον                        αστερισμό του Κηφέα                                          Ήλιος
Καταγραφή ηλιακής έκλαμψης με τη χρήση ακτίνων Χ και ακτίνων Γ
      
                                                             Αστερόσκονη
Ουράνιο Σώμα οργώνει τα βάθη του διαστήματος ταξιδεύοντας με 204.000 μίλια/ώρα, σκορπίζοντας γύρω του τη δική του ατμόσφαιρα, σχηματίζοντας ένα σύννεφο «σκόνης»

                                                         
πηγη   inews

Στη Συρία παίζουν με το φιτίλι

του Δημήτρη Μυ
 Αν το Ιράν έχει  χαρακτηριστεί ως η πυριτιδαποθήκη της οποίας η ανάφλεξη θα τινάξει τον κόσμο ολόκληρο στον αέρα, η Συρία σίγουρα είναι το φιτίλι  αυτής της έκρηξης. Ισως μας διαφεύγει—η κυρίαρχη διαχείριση της ειδησιογραφίας φροντίζει για αυτό—αλλά στη Συρία διεξάγεται ήδη ένας Παγκόσμιος Πόλεμος δια αντιπροσώπων (proxy world war).
 Από τη μία μεριά έχουμε το στρατόπεδο του δυτικού κόσμου και της δημοκρατίας, από την άλλη τον άξονα των κακών Ιρανών, Κινέζων, Ρώσων. Οι δυτικοί εξοπλίζουν τους μαχητές της δημοκρατικής αντιπολίτευσης στη Συρία, οι κακοί στηρίζουν με κάθε μέσο το καθεστώς της Δαμασκού.
 Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η δημοκρατική Δύση, εφοδιάζει με χρήμα, όπλα πληροφορίες και ειδικούς τους αντάρτες στη Συρία οι οποίοι έχουν κατορθώσει με αυτόν τον τρόπο να δημιουργήσουν προγεφυρώματα έμπρακτης αμφισβήτησης του καθεστώτος.
Από την άλλη πλευρά, το Ιράν και το Πεκίνο με χρήματα και η Μόσχα με χρήματα και οπλικά συστήματα κάνουν κάθε τι δυνατό να στηρίξουν τον Ασαντ.
 Ο στόχος όλης αυτής της αντιπαράθεσης είναι προφανώς το Ιράν. Μια ματιά στο χάρτη αρκεί για να δει κανείς ότι η Συρία είναι ακόμη η μόνη χώρα που συνορεύει με το Ιράν και δεν είναι αμερικανικό προτεκτοράτο. Η μόνη χώρα, η οποία δεν φιλοξενεί τις αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις υπεράσπισης της δημοκρατίας.
 Οι Κινέζοι και οι Ρώσοι που υπερασπίζονται τη Συρία για χάρη του Ιράν προφανώς δεν είναι φιλεύσπλαχνοι . Το Ιράν για την Κίνα είναι βασικός του προμηθευτής πετρελαίου. Η Συρία για τη Ρωσία είναι το αγκυροβόλιο του στόλου της στη Μεσόγειο. Τα τεράστια συμφέροντα που διακυβεύονται στην περιοχή είναι προφανή…
 Δίπλα μας
 Όλα αυτά, στα ελληνικά media  παίζουν κάπου ανάμεσα στα διλήμματα που έχει ο Ζανιάς αν θα συνεχίσει να προσπαθεί να μας διασώσει ή θα κρατήσει τη θέση του στη τράπεζα. Ωστόσο, η εγγύτητα της χώρας μας  με το πεδίο της σύγκρουσης  καθώς επίσης και το μέγεθός της θα έπρεπε να είχαν κερδίσει μεγαλύτερο μέρος της προσοχής μας.
Η πτώση, για παράδειγμα ενός τουρκικού αεροσκάφους από πυρά της Συριακής (με ρωσική τεχνολογία εφοδιασμένης) αεράμυνας, μας υπενθυμίζει ότι όλα όσα συμβαίνουν εκεί μας αφορούν άμεσα, καθώς η Τουρκία είναι χώρα μέλος του ΝΑΤΟ. Και το αεροπλάνο της είναι το πρώτο συμμαχικό αεροσκάφος που καταρρίπτεται από ρωσικά, πιθανότατα, αντιαεροπορικά που διαθέτει η Δαμασκός.
 Υπό αυτήν τη έννοια, το πρόσχημα για ενδεχόμενη ΝΑΤΟική αντίδραση δημιουργείται, καθώς η Τουρκία έχει το δικαίωμα να επικαλεστεί τα σχετικά άρθρα του ΝΑΤΟ περί συνδρομής…
Θα πει κανείς, βέβαια, ότι το τουρκικό αεροσκάφος πετούσε εντός του Συριακού εναέριου χώρου και πως η Αγκυρα υποστηρίζει με κάθε τρόπο τις ομάδες των ανταρτών κατά του Συριακού καθεστώτος. Άρα, δεν είναι σε άμυνα για να ζητήσει τη συμμαχική συνδρομή και ανάμειξη…
Πράγματι, αλλά έχει τη … δυτική δημοκρατία με το μέρος της, και απέναντί της τους… κακούς.
πηγη   το ποντικι

Η «υπερ-Γη» που διαθέτει περισσότερο νερό από τον πλανήτη μας!

Στο συμπέρασμα ότι ο εξωπλανήτης GJ 1214b, που είχε ανακαλυφθεί στα τέλη του 2010, διαθέτει πλούσια κοιτάσματα νερού και περιβάλλεται από ένα παχύ στρώμα ατμόσφαιρας, κατέληξαν οι επιστήμονες.

Τα συμπεράσματα αυτά, βασίζονται στην παρατήρηση του ουράνιου σώματος από το διαστημικό τηλεσκόπιο
Χαμπλ. «Ο GJ 1214b δεν έχει καμία σχέση με τους υπόλοιπους πλανήτες που γνωρίζουμε», δήλωσε ο Zachory Berta, που καθοδηγεί την ομάδα που ασχολείται με την έρευνα για το συγκεκριμένο πλανήτη.

Ο εξωπλανήτης έχει μέγεθος μεγαλύτερο από αυτό της Γης και μικρότερο από αυτό του Ουρανού, βρίσκεται σε απόσταση 40 έτη φωτός από τον πλανήτη μας, ενώ το μεγαλύτερο τμήμα του αποτελείται από νερό. Σε σύγκριση μάλιστα με τη Γη, περιέχει μεγαλύτερες ποσότητες νερού και είναι λιγότερο βραχώδης.

Ωστόσο, η δομή του είναι τελείως διαφορετική από αυτή του πλανήτη μας. «Οι υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις δημιουργούν εξωτικά υλικά, όπως “θερμός πάγος” και “ιδιαίτερα ρευστό νερό”», δήλωσε ο Berta.

Οι επιστήμονες του έχουν δώσει τον χαρακτηρισμό «υπερ-Γη». Σε τροχιά γύρω από το σώμα βρίσκεται ένα ερυθρός νάνος κάτι που οδηγεί τη θερμοκρασία στην επιφάνειά του να αγγίζει τους 230 βαθμούς Κελσίου.

Οι επιστήμονες μπόρεσαν να εξακριβώσουν τη σύνθεση της ατμόσφαιρας του εξωπλανήτη, βασιζόμενη στον τρόπο που φίλτραρε το φως, ενώ τα αποτελέσματα της ερευνάς τους δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Astrophysical Journal.

Κυβερνητικό πρόγραμμα... ό,τι πει η τρόικα

 

ΤΕΤΑΡΤΗ, 20 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

---

Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Την καλύτερη αρχή, την πιο... δημιουργική και αισιόδοξη, θα κάνει η νέα συγκυβέρνηση Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, αν κρίνουμε από τα πρώτα μέτρα που θα κληθεί να εφαρμόσει. Στην πυρά λοιπόν οι πιο αδύναμοι από τους αδύναμους, αφού πλέον θα είναι έρμαια κατασχέσεων ακόμη και αυτοί που έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία κάτω και από 300 ευρώ. Αυτό, μάλιστα. Είναι θανατηφόρο χτύπημα. Κατά των φτωχών, όχι κατά της φοροδιαφυγής.
Χθες λοιπόν το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε ότι ακόμη και οφειλέτες πολύ μικρών ποσών, κάτω των 300 ευρώ, απειλούνται με κατασχέσεις μισθών, συντάξεων, ενοικίων και άλλων εισοδημάτων, ενώ εναντίον οφειλετών προστίμων του ΚΟΚ θα διατάσσονται έως και κατασχέσεις κινητών περιουσιακών στοιχείων.
Με αυτές τις «κατευθύνσεις» θα κάνει... πρεμιέρα η νέα κυβέρνηση, αφού σήμερα θα οριστικοποιηθεί η συμβιβαστική φόρμουλα ως προς τη σύνθεση και τις πιο δεσμευτικές από τις προγραμματικές λεπτομέρειες. Στόχος υποτίθεται πως είναι η επαναδιαπραγμάτευση κάποιων «επαχθών» όρων του «μνημονίου» με στόχο τη στοιχειώδη ανακούφιση του ελληνικού λαού από τα αφόρητα βάρη της λιτότητας.
Στην πραγματικότητα όμως μία προς μία οι πιθανότητες κάποιας αξιοσημείωτης επαναδιαπραγμάτευσης, η οποία αποτελεί τη σημαία των τριών εταίρων της υπό συγκρότηση κυβέρνησης, εξανεμίζονται και απομένει επί της ουσίας κυρίως η περιβόητη επιμήκυνση του χρόνου επίτευξης των «μνημονιακών» στόχων, όπως άλλωστε σημειώναμε και χθες.
Εντελώς... συμπτωματικά μάλιστα το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, στο οποίο φαινόταν χθες να καταλήγει η συμφωνία σχηματισμού κυβέρνησης, περιλάμβανε την επιμήκυνση περίπου ως... όριο της υποτιθέμενης «επαναδιαπραγμάτευσης». Μην έχουμε και τίποτε ντράβαλα με τα αφεντικά...
Μυστήριο παραμένει το αν θα προβληθεί ελληνικό αίτημα για αποκατάσταση του ελάχιστου μισθού και των ελάχιστων συντάξεων στο προηγούμενο επίπεδο ή μια κάποια επαναφορά της μετενέργειας των συμβάσεων, καθώς, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», αναμένεται να προβληθούν ζωηρότατες – έως κάθετες – αντιρρήσεις από τη Γερμανία και τους άλλους «σκληρούς» της ευρωζώνης, όπως άλλωστε προδιαγράφουν και οι δηλώσεις Ρεν και Γιούνκερ.
Την περίπτωση αποδοχής τέτοιων, επιπλέον, αιτημάτων θα πρέπει να την εντάξουμε στην επιθυμία τους να στηρίξουν πάση θυσία τη νέα ελληνική κυβέρνηση για όσο χρειαστεί, ώστε να μην επανεμφανιστεί στο προσκήνιο σύντομα ένα νέο σφοδρό κύμα λαϊκής δυσαρέσκειας, το οποίο θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την πολιτική «σταθερότητα». Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι πολύ απλά:
● Από τη μια πλευρά η Μέρκελ – όπως τουλάχιστον καταγράφει η βρετανική εφημερίδα Guardian – μπορεί να είναι έτοιμη για υποχώρηση και αγορά ομολόγων των υπερχρεωμένων χωρών από τον μόνιμο ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (ESM), με στόχο τη μείωση του κόστους δανεισμού της Ισπανίας και της Ιταλίας, ύστερα από την αφόρητη πίεση των αγορών στα ισπανικά ομόλογα και των G-20 στη Γερμανία.
● Από την άλλη όμως είναι πάρα πολλές οι ενδείξεις που συγκλίνουν στο ότι η Ελλάδα παραμένει μια «ειδική» περίπτωση με «ειδική» μεταχείριση. Και κανείς δεν φέρεται διατεθειμένος να της παραχωρήσει κάτι σημαντικό.
Στην πραγματικότητα, όπως σημειώναμε χθες, η Ελλάδα, παρότι εξακολουθεί να αποτελεί «συστημικό κίνδυνο» για το ευρώ, εξ αιτίας του ισπανικού πιστωτικού Αρμαγεδδώνα και του σκοτεινιασμένου ιταλικού ορίζοντα, έχει εξαιρετικά μειωμένο ειδικό βάρος και διαπραγματευτική ικανότητα.

Τα αυτονόητα από τον Κρούγκμαν
Είναι μάλιστα τόσο δραματική – και καταφανώς παραποιημένη – η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό και τόσο σκληρό το «μνημονιακό» μέτωπο στο εσωτερικό, ώστε ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν να επιχειρεί τη στοιχειώδη υπεράσπιση της Ελλάδας με επιχειρήματα τα οποία, αν και αυτονόητα, δεν θα τα βρείτε όχι μόνο στις δηλώσεις των «εταίρων», αλλά ούτε καν στα κείμενα κάποιου από τους ένθερμους οπαδούς της «σωτηρίας» της χώρας – γερμανοτσολιάδες και μη. Γράφει λοιπόν ο Κρούγκμαν:

«Ναι, υπάρχουν μεγάλες αποτυχίες στην ελληνική οικονομία, την πολιτική και χωρίς αμφιβολία την κοινωνία. Αλλά οι αποτυχίες δεν είναι αυτές που προκάλεσαν την κρίση που ταλανίζει την Ελλάδα και απειλεί να διαχυθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Όχι, οι ρίζες αυτής της καταστροφής εντοπίζονται πιο βόρεια, στις Βρυξέλλες, στη Φρανκφούρτη και στο Βερολίνο, όπου οι αξιωματούχοι δημιούργησαν ένα βαθιά – ίσως μοιραία – ελαττωματικό νομισματικό σύστημα, έπειτα περιέπλεξαν αυτά τα προβλήματα αντικαθιστώντας την ανάλυση με την ηθικολογία. Και η λύση στην κρίση, αν υπάρχει, θα πρέπει να έρθει από τους ίδιους».

Και συνεχίζει μιλώντας λίγο παρακάτω για τους μύθους που καλλιεργούν τα χυδαιότερα λαϊκιστικά έντυπα της Γερμανίας, με τους οποίους πάντοτε συμφωνούν οι εν Ελλάδι οπαδοί της «σωτηρίας» της χώρας – κουκουλοφόροι της τρόικας και μη:

«Από την άλλη, πολλά πράγματα που ακούμε για τους Έλληνες δεν είναι αλήθεια. Οι Έλληνες δεν είναι τεμπέληδες – αντίθετα, εργάζονται περισσότερες ώρες από οποιονδήποτε άλλον στην Ευρώπη και πολλές περισσότερες ώρες από τους Γερμανούς συγκεκριμένα.

Η Ελλάδα επίσης δεν διαθέτει ένα ανεξέλεγκτο κράτος πρόνοιας όπως υποστηρίζουν οι συντηρητικοί: το ποσοστό των κοινωνικών δαπανών ως προς το ΑΕΠ είναι σημαντικά χαμηλότερο στην Ελλάδα από ό,τι, για παράδειγμα, στη Σουηδία ή τη Γερμανία, δύο χώρες που τα έχουν καταφέρει καλά στην κρίση».

«Πώς λοιπόν η Ελλάδα βρέθηκε τόσο μπλεγμένη;» αναρωτιέται ρητορικά ο διάσημος οικονομολόγος και δίνει ο ίδιος μια απάντηση, η οποία, αν διατυπωθεί από Έλληνα, θα οδηγήσει στον χαρακτηρισμό του ως οπαδού της Βόρειας Κορέας, της Αλβανίας του Χότζα κ.λπ. Απαντά λοιπόν ο Κρούγκμαν στο δικό του ερώτημα:

«Εξαιτίας του ευρώ. Πριν από 15 χρόνια η Ελλάδα δεν ήταν κανένας παράδεισος, αλλά δεν βρισκόταν και σε κρίση. Η ανεργία ήταν υψηλή, αλλά όχι καταστροφική, και το κράτος λίγο ή πολύ κατάφερνε να βγαίνει στις αγορές, κερδίζοντας αρκετά από τις εξαγωγές, τον τουρισμό, τη ναυτιλία και άλλες πηγές εισοδήματος που πλήρωναν τις εισαγωγές της».

Υπήρχε λοιπόν ζωή και πριν από το ευρώ. Απλώς εμείς δεν το είχαμε καταλάβει. Παρ' όλα αυτά, όχι μόνο οι εταίροι, αλλά ούτε καν η ελληνική υπό σχηματισμό κυβέρνηση δεν διανοείται να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από την επιμήκυνση των βασανιστηρίων στα οποία υποβάλλεται ο ελληνικός λαός, με κορυφαία την ευθύνη των δύο από τα τρία κόμματα που τη στηρίζουν.
Αν την ενισχύσουν, καλώς. Διαφορετικά θα καθίσει στ’ αυγά της επιχειρώντας να κερδίσει χρόνο.

Φτάσαμε στα έσχατα
Πέρα όμως από τον Κρούγκμαν και την προσέγγισή του, υπάρχει η σκληρή πολιτική και οικονομική πραγματικότητα, η οποία λέει ότι η χώρα αυτή έφτασε ήδη στα έσχατα, στο σημείο να μην μπορεί να ζήσει και να επαιτεί παριστάνοντας ότι διεκδικεί, να παραχωρεί άνευ όρων κυριαρχία, περιουσία, αξιοπρέπεια, ασυλία, ανθρώπους και ό,τι άλλο την απαρτίζει, προκειμένου να λάβει ακόμη μία δόση.
Αυτό καλείται να κάνει και η κυβέρνηση που σήμερα αναμένεται να ανακοινωθεί. Ήδη μάλιστα της ζητείται να τρέξει το συμφωνημένο ξεπούλημα με την παραχώρηση του μάνατζμεντ των τραπεζών στους εκλεκτούς της τρόικας, αλλά και στο βιαστικό – και εντελώς ασύμφορο πλέον – χάρισμα, λόγω χρηματιστηριακής κατακρήμνισης, της ενέργειας, των λιμανιών, του τζόγου, της ύδρευσης και όποιας άλλης υποδομής μπορεί να έχει στοιχειώδη αξία.
Με τι κουράγια όμως να προχωρήσει η νέα κυβέρνηση στα όσα της ζητούν επιμόνως; Ήδη ο σχηματισμός της μοιάζει με γόρδιο δεσμό για όσους καλούνται να συνδράμουν την κερδισμένη των εκλογών Ν.Δ.:
● Στο ΠΑΣΟΚ κόπηκαν φέτες για τον τρόπο της συμμετοχής στη νέα συγκυβέρνηση, με τον Βενιζέλο να υποδεικνύει τεχνοκράτες την ώρα που κορυφαία στελέχη επιδιώκουν τη συμμετοχή τους σε υπουργικές θέσεις.
● Στη ΔΗΜΑΡ επίσης σκοτώθηκαν για τον τρόπο της συμμετοχής τους, με τον Κουβέλη χθες να προκρίνει μεν τελικά τη στήριξη μόνο με ψήφο εμπιστοσύνης, αλλά και να υποδεικνύει υπουργούς της αρεσκείας του, αρκεί να μην είναι βουλευτές και κορυφαία στελέχη της.
Κοινώς, ήδη από την επομένη των εκλογών και την παραμονή συγκρότησης της νέας κυβέρνησης, το αναμενόμενο βαρύτατο πολιτικό κόστος και ο φόβος των διαλυτικών συνεπειών στα κόμματά τους, όχι μόνο προκαλεί υπαναχωρήσεις στους δύο εταίρους της Ν.Δ., αλλά προαναγγέλλει συγκρούσεις στο εσωτερικό τους, αλλά και στο εσωτερικό της κυβέρνησης, πριν ακόμη αναλάβει τα καθήκοντά της.
Έτσι λοιπόν τίθενται εξ αρχής πάρα πολλά ερωτήματα για τη δυνατότητα της κυβέρνησης να λειτουργήσει συνεκτικά, να διασφαλίσει την ομαλή επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ των μελών της και των κομμάτων που τη στηρίζουν.
Από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης αντιμετωπίζουν προβλήματα πολιτικής και ιδεολογικής συνοχής, ενώ το συνολικό κυβερνητικό φάσμα διαπερνάται από ασυμβίβαστες αντιθέσεις σε κεντρικά ζητήματα πολιτικής, όπως τα εργασιακά, τα οικονομικά (φορολογία), η θεσμική λειτουργία του κράτους, το μεταναστευτικό κ.λπ.

Η ευκολότερη συνταγή
Με άλλα λόγια μπορεί ο Σαμαράς να ανήγγειλε και να επιθυμεί πράγματι μια κυβέρνηση «μακράς πνοής», αλλά μάλλον περισσότερο χρόνο θα καταναλώσει λειτουργώντας σαν διαιτητής μεταξύ αντικρουόμενων θέσεων, φιλοδοξιών και μοντέλων πολιτικής λειτουργίας παρά ασκώντας κυβερνητική εξουσία.
Άλλωστε, όσο επιδεινώνεται η κρίση του ευρώ, ο κύριος στόχος της νέας κυβέρνησης θα είναι να κερδίζει χρόνο προσδοκώντας μια συνολική διευθέτηση και ελπίζοντας ότι αυτή θα περιλαμβάνει την Ελλάδα.
Εν τω μεταξύ θα πρέπει να διαχειρίζεται μια κοινωνία με εξαντλημένη αντοχή, την ώρα που τα σημάδια της διάλυσης είναι ορατά σε όλα τα επίπεδα. Και όσο η διάλυση αυτή γίνεται πιο ορατή, η πείρα διδάσκει ότι, αντί για πολιτική εθνικής διεξόδου, η οποία αυτή την ώρα δεν υπάρχει, θα υιοθετηθεί η ευκολότερη συνταγή: όλο και μεγαλύτερες δόσεις αυταρχισμού.
Όσο μάλιστα διαρκεί αυτή η αναμονή της ευρωπαϊκής διευθέτησης, το πολιτικό σχέδιο της κυβέρνησης θα εξαντλείται στην αποδοχή και εφαρμογή των απαιτήσεων της τρόικας, οι οποίες στο εσωτερικό θα μεταφέρονται με τον ίδιο εκβιαστικό τρόπο που γνωρίσαμε τα τελευταία δύο χρόνια.
Πράγματι, λοιπόν, τώρα αρχίζουν τα πολύ δύσκολα...

---

πηγη το ποντικι

πολεμος

Του Δημήτρη Μυ
Ας φύγουμε, για λίγο, από τον κόσμο μας, τις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής, την τρομακτική ευρωπαϊκή κρίση, και ας πάμε λίγο πιο πέρα. Εκεί όπου ο πόλεμος έχει αρχίσει και όσο περνά ο καιρός ολοένα και περισσότερο μοιάζει με τις πρώτες αψιμαχίες μιας τεράστιας παγκόσμιας σύγκρουσης συμφερόντων. Ας ρίξουμε λοιπόν μια διαφωτιστική μια ματιά στη Συρία...
Χθες, ακόμη μια φορά, αποκαλύφθηκαν οι πραγματικοί αντίπαλοι, οι οποίοι πολεμούν δι' αντιπροσώπων στη Συρία. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ υπερασπίστηκε το δικαίωμα της χώρας του να πουλά όπλα στη Συρία και κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι προμηθεύουν με όπλα τους Σύρους αντάρτες προκειμένου να πολεμήσουν κατά της κυβέρνησης του προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ.
«Δεν παραβιάζουμε κανέναν διεθνή κανονισμό τηρώντας αυτά τα συμβόλαια» δήλωσε ο Λαβρόφ στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου από την Τεχεράνη απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την πώληση όπλων στη Συρία. «Εκείνοι (οι ΗΠΑ) προσφέρουν όπλα και εξοπλισμό στη συριακή αντιπολίτευση, τα οποία χρησιμοποιούνται στη μάχη κατά της κυβέρνησης της Δαμασκού» πρόσθεσε ο Ρώσος υπουργός.
Την περασμένη Τρίτη στο World Socialist Web διαβάσαμε αναδημοσίευση ρωσικής εφημερίδας (Nezavisimaya Gazeta), σύμφωνα με το οποίο η Ρωσία προετοιμάζει μονάδες οι οποίες πιθανώς θα αναπτυχθούν στη Συρία. Οι μονάδες που προετοιμάζονται και ειδικές αερομεταφερόμενες δυνάμεις μονάδες του ρωσικού στόλου της Κασπίας, ο οποίος, όπως είναι γνωστό, διατηρεί βάση και αγκυροβόλιο στην Ταρσό της Συρίας.
Σύμφωνα με το World Socialist Web την περασμένη Δευτέρα τρία ακόμη ρωσικά πολεμικά πλοία προσέγγισαν τις ακτές τις Συρίας. Με αυτήν την κίνηση η Μόσχα, όπως ανέφερε Ρώσος αξιωματούχος σε εφημερίδα της Τεχεράνης (Tehran Times), υπογραμμίζει τη διάθεσή της να αντιταχθεί σε κάθε απόπειρα επέμβασης του ΝΑΤΟ στον εμφύλιο της Συρίας.
Ρωσία και Κίνα είναι κατά της δυτικής επέμβασης στη Συρία, καθώς γνωρίζουν ότι στόχος της μιας τέτοιας πολεμικής ενέργειας είναι το Ιράν. Και το Ιράν είναι ο βασικός προμηθευτής της Κίνας σε πετρέλαιο...
Σύμφωνα με το World Socialist Web οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, κυρίως η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και η Γαλλία, έχουν στήσει την εμφύλια διαμάχη στη Συρία εξοπλίζοντας την αντιπολίτευση. Για την ώρα ηγετικό ρόλο σ' αυτόν τον δι' αντιπροσώπων πόλεμο που διεξάγουν οι ΗΠΑ στη Συρία παίζει η Τουρκία. Υπέρ της ανοιχτής στρατιωτικής επέμβασης σπρώχνει και ο νέος Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ.
Η γερμανική ελίτ επίσης εμφανίζεται ανοιχτή σε μια επέμβαση για τον εκθρονισμό του Άσαντ, ταυτόχρονα όμως προσπαθεί να μην διαταράξει τις σχέσεις της με τη Μόσχα...
Τα παραπάνω περιγράφουν τον παγκόσμιο «πόλεμο» για τον έλεγχο των ενεργειακών πόρων. Στην περίπτωση που αλλάξει το καθεστώς στη Δαμασκό το Ιράν θα είναι περικυκλωμένο - αποκλεισμένο από χώρες όπου υπάρχουν εκατοντάδες αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις. Κάτι τέτοιο, προφανώς, μπορεί να είναι αιτία (πραγματικού) πολέμου για την Κίνα και τους συμμάχους της...
Ας επιστρέψουμε τώρα στην Ευρώπη και την προφανή αδυναμία της να αντιμετωπίσει ως συντεταγμένη πολιτική ενότητα το μεγάλο παιχνίδι. Σύμφωνα με το γερμανικό Spiegel η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε για να αποτρέψει την καταστροφή που προκάλεσε η τραπεζική κρίση της δεκαετίας του 1930. Μια καταστροφή η οποία οδήγησε στον φασισμό και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Προφανώς οι Γερμανοί δυσκολεύονται να διδαχθούν από την Ιστορία και ακολουθούν μια πολιτική η οποία οδηγεί την Ευρώπη στη διάλυση, τον φασισμό, τον πόλεμο. Έναν πόλεμο ο οποίος μοιάζει να έχει αρχίσει με πρώτο πεδίο μάχης τη Συρία...
πηγη  το ποντικι