Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Το νέο πιστεύω...



Πιστεύω εις ένα Ευρώ,
Πατέρα, λαοκράτορα, ποιητήν ΔουΝουΤού και γης, δανειστών τε πάντων και φραγκάτων.
Και εις ένα Κύριον πρόεδρο της Ε.Κ.Τ., τον Υιόν του Ευρώ τον μονογενή,
τον εκ του Πατρός δανεισθέντα προ πάντων των εντόκων.
Δάνειον εκ δανείου, ευρώ αληθινόν εξ ευρού (sic) αληθινού, τοκισθέντα, ου χαρισθέντα,
ομοούσιον τω ΔΝΤ, δι' ού τα πάντα ωφείλετο.
Τον δι' ημάς τους χαχόλους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των Βρυξελλών
και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Ηλιθίου και Μαργαρίτας του Ανδρέα
και πρωθυπουργεύσαντα.
Παραιτηθέντα τε υπέρ ημών επί Καρόλου Παπούλια και παθόντα και ξεφτιλισθέντα
και ταξιδέψαντα εν Κόστα Ρίκα κατά τας γραφάς.
και ανελθόντα εις την σοσιαλιστικήν διεθνή
και καθεζόμενον εκ δεξιών του Βλακός.
Και πάλιν ερχόμενον μετά λόξης
κρίναι ζώντας και νεκρούς, ού της μαλακίας ουκ έσται τέλος.
Και εις το Παπαδήμον το Άγιον, το Κύριον, το φοροποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον,
το συν Πασόκ και ΝουΔού συγκυβερνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των εκδοτών.
Εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και αποστολικήν Γερμανίαν.
Ομολογώ μνημόνιον εις άφεσιν χρεών,
προσδοκώ κουράν ιδιωτών,
και οφειλήν του μέλλοντος αιώνος,
Δραχμήν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου